ساحل امن زندگی

هدایت واقعی

بگو:آیا غیر از الله،کسی را بخوانیم که برای ما هیچ سود و زیانی ندارد؟ و بعد از آنکه خدا ما را هدایت کرد،به عقب بازگردیم؟ مانند کسی که شیطان ها ،گمراهش کرده و در زمین حیرانش ساخته. او یارانی دارد که به هدایت دعوتش می کنند که:به سوی ما بیا! بگو:هدایت خداوند ،هدایت واقعی است و به ما فرمان داده شده که تسلیم پروردگار جهانیان باشیم. و اینکه نماز برپای دارید و از او بترسید؛ و اوست که بسوی او محشور می شوید. و او کسی است که آسمانها و زمین را به حق آفرید، و روزی که می گوید:موجود باش! پس موجود می شود. سخن او حق است و روزی که در صور دمیده می شود، فرمانروایی مخصوص اوست. پنهان و آشکارا را می داند و او حکیم و آگاه است.

{آیات 71الی73 سوره انعام}

من تو را در آیینه فهمیده ام
آسمان را در نگاهت دیده ام
***
ماه در چشمان تو افتاده است
آفتاب از روی تو گل داده است
***
من همیشه چون تو عاشق بوده ام
وارث داغ شقایق بوده ام
***
عشق را با یاد تو سر کرده ام
دامنی گل برایت پرپر کرده ام
***
تو همیشه آفتابی بوده ای
طرحی از دریای آبی بوده ای
***
بوی بارانهای صحرا میدهی
شوق پروازی به پرها می دهی
***
پاک در آیین افرا رفته ای
یک نفس تا مرز فردا رفته ای
***
بال در بال کبوتر داده ای
دست در دست صنوبر داده ای
***
تو شقایق را شقایق کرده ای
مرا هم سخت عاشق کرده ای
***
یاسها در عطر تو گم می شوند
داسها مبهوت گندم می شوند
***
در هوای تو نفس وا می کنم
خوشی را در خویش پیدا می کنم
***
چشم تا در تو تأمل می کند
مثنوی در آیینه گل می کند

تقدیر و تشکر از کارهای خوب افرادی که در حق انسان  احسان می کنند، خوبی روا می دارند و یاری می دهند،ضرورت عقلی،فطری و اخلاقی است،پس  سپاسگزار آنها بوده در حقّشان دعا کنیم  و خود نیز برای دیگران چنین باشیم .
امام رضا(علیه السّلام)می فرمایند: هر کس اندوه مؤمنی را برطرف سازد،خداوند روز قیامت غم از دلش می زداید.
خدایا جبران خوبی اش را به تو می سپارم چرا که جز از تو نمی آید !

خدای من !
امروز دلم گرفته ،
خدایا تنها چیزی که از تو آید رحمت است ،
خدایا مکر مکر کنندگان رو به خودشون باز فرست ،
خدای عزیزم دست آویزی نیست و تویی که در همه حال بینایی ،
خدایا به تو واگذار می کنم!
چرا که تنها کسی هستی که  می دانی حتی چیزهایی که من نمی دانم !
خدای مهربونم داشته هایم را برایم نگهدار و فزونی بخش ،
چرا که نعمت هایی است که خود به من عطا کرده ای ،
کاری کن تا در زیر باران رحمتت بایستم !
*خدایا در من منگر در کرم خویش نگر*

.*. مناجات با خدا .*.

بار الها !
در پیشگاه تو ایستاده ام ،
و دست هایم را به سوی تو بلند کرده ام،
آگاهم که در بندگى‌ات کوتاهى نموده و در فرمانبرى‌ات سستى کرده‌ام،
اگر راه حیا را می پیمودم از خواستن و دعا کردن می ترسیدم...
ولی... پروردگارم!
آنگاه که شنیدم گناهکاران را به درگاهت فرا می خوانی،
 آنان را به بخشش نیکو و ثواب وعده می دهی،
برای پیروی ندایت آمدم،
و به مهربانی مهربانترین مهربانان پناه آوردم.
و به وسیله پیامبرت که او را بر اهل طاعتت برترى داده، و اجابت و شفاعت را به او بخشیدى،
و به وسیله برترین زن،
و به فرزندانش، که پیشوایان و جانشینان اویند،
و به تمامى فرشتگانى که به وسیله اینان به تو روى مى‌کنند، و در شفاعت نزد تو، آنان را که خاصّان درگاه تو اند، وسیله قرار مى‌دهند،به تو روى مى‌آورم.
پس بر ایشان درود فرست،
و مرا از دلهره ملاقاتت در امان دار،
و مرا از خاصّان و دوستانت قرار ده،
پیشاپیش، خواسته و سخنم را آنچه سبب ملاقات و دیدن تو مى‌شود قرار دادم
اگر با این همه، خواسته‌ام را رد کنى، امیدهایم به تو به یأس مبدّل مى‌گردد،
همچون مالکى که از بنده خود گناهانى دیده و او را از درگاهش رانده،
و آقایى که از بنده‌اش عیوبى دیده و از جوابش سر باز مى‌زند.
واى بر من اگر رحمت گسترده‌ات مرا فرانگیرد،
اگر مرا از درگاهت برانى، پس به درگاه چه کسى روى کنم؟
اما... اگر براى دعایم درهاى قبول را گشوده، و مرا از رساندن به آرزوهایم شادمان گردانی، چونان مالکى هستى که لطف و بخششى را آغاز کرده، و دوست دارد آن را به انجام رساند
و مولایی را مانی که لغزش بنده اش را نادیده انگاشته و به او رحم کرده است.
در این حالت نمى‌دانم کدام نعمتت را شکر گزارم؟
آیا آن هنگام که به فضل و بخششت از من خشنود شده، و گذشته‌هایم را بر من مى‌بخشایى؟ 
یا آن گاه که با آغاز کردن کرم و احسان بر عفو و بخششت مى‌افزایى؟
پروردگارا !
خواسته‌ام در این جایگاه، یعنى جایگاه بنده فقیر ناامید، آن است که:
گناهان گذشته‌ام را بیامرزى ،
و در باقیمانده عمرم مرا از گناه بازدارى!

{برگرفته و تلخیص شده از سایت تبیان}

*** غروب ***

بگذار ابری ترین شعرهایم را
با غریب ترین لهجه بخوانم
این عادت من است!
که هر روز غروب
بر ایوان دلتنگی دلم می نشینم
و خویش را مرور می کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم

وصیت من به همه آن است که با یاد خدای متعادل به سوی خودشناسی و خودکفایی و استقلال،با همه ابعادش به پیش،و بی تردید دست خدا با شماست؛ اگر شما در خدمت او باشید و برای ترقی و تعالی کشور اسلامی به روح تعاون ادامه دهید و اینجانب با آنچه در ملت عزیز از بیداری و هوشیاری و تعهد و فداکاری و روح مقاومت و صلابت در راه حق می بینم و امید آن دارم که به فضل خداوند متعال این معانی انسانی به اعقاب ملت منتقل شود و نسلاً بعد نسل بر آن افزوده گردد. با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و به سوی جایگاه ابدی سفر می کنم و به دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم، و از خدای رحمان و رحیم می خواهم که عذرم را در کوتاهی خدمت و قصور و تقصیر بپذیرد و ملت امیدوارم که عذرم را در کوتاهی ها و قصور و تقصیر بپذیرد. با قدرت و تصمیم و ارده به پیش روند، و بدانند که با رفتن یک خدمتگزار در سد آهنین ملت خللی حاصل نخواهد شد، که خدمتگزاران بالا و والاتر در خدمتند و الله نگهدار این ملت و مظلومان جهان است.

والسلام علیکم و علی عبادالله الصالحین و رحمة الله و برکاتة
26بهمن 1361/ 1 جمادی الاولی 1403
روح الله الموسوی الخمینی

روز وصل

غم مخور ایّام هجران رو به پایان می رود
این خماری از سر ما می گساران می رود
***
پرده را از روی ماه خویش بالا می زند / غمزه را سر می دهد غم از دل و جان می رود
بلبل اندر شاخسار گل هویدا می شود / زاغ با صد شرمساری از گلستان می رود
محفل از نور رخ او نور افشان می شود / هر چه غیر از ذکر یار از یاد رندان می رود
ابرها از نور خورشید رخش پنهان شوند / پرده از رخسار آن سرو خرامان می رود
***
وعده دیدار نزدیک است یاران مژده باد
روز وصلش می رسد ایّام هجران می رود

امام خمینی^(ره) :
«اگر روزی باید روز زن باشد، چه روزی والاتر و افتخار آمیزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه زهرا^(س)است.»

عرشیان یکسره تکبیر زنان آمده اند
خیل خوبان بهشت خنده کنان آمده اند
***
بوی یاس است و صدایی که فقط می گوید
مادر آل محمد به جهان آمده اند

***ولادت با سعادت دردانه نبی اکرم^(ص)،
روز مادر و روز زن مبارکباد***

مادر قسم به تو، که تویی نور کردگار
یزدان تو را، ز نور وفا آفریده است
نازم به آن شکوه و به آن عزّت و مقام
جنّت به زیر پای تو خوش آرمیده است

شگفت انگیز ترین آدم ها!!!

شگفت انگیز ترین آدم ها زمانی که هستند چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمی‌توانیم حضورشان را دریابیم، اما وقتی که کنارمان نیستند و دور هستند نرم نرم وآهسته آهسته درک می‌کنیم، باز می‌شناسیم ومی فهمیم که آنان چه بودند! چه می گفتند ! چه می خواستند! ما همیشه عاشق این آدم ها هستیم ، هزار حرف برایشان داریم ، امّا وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند، اختیار از ما سلب شده و  سکوت می‌کنیم و  غرق در حضورشان مست می‌شویم و درست زمانی که می‌روند یادمان می آید که کلی حرف داشتیم و نگفتیم، تعداد این ها در زندگی هر کدام از ما  آنقدر کم است که حتی  به تعداد انگشتان دست هم نخواهد رسید!!!