ساحل امن زندگی

من تو را در آیینه فهمیده ام
آسمان را در نگاهت دیده ام
***
ماه در چشمان تو افتاده است
آفتاب از روی تو گل داده است
***
من همیشه چون تو عاشق بوده ام
وارث داغ شقایق بوده ام
***
عشق را با یاد تو سر کرده ام
دامنی گل برایت پرپر کرده ام
***
تو همیشه آفتابی بوده ای
طرحی از دریای آبی بوده ای
***
بوی بارانهای صحرا میدهی
شوق پروازی به پرها می دهی
***
پاک در آیین افرا رفته ای
یک نفس تا مرز فردا رفته ای
***
بال در بال کبوتر داده ای
دست در دست صنوبر داده ای
***
تو شقایق را شقایق کرده ای
مرا هم سخت عاشق کرده ای
***
یاسها در عطر تو گم می شوند
داسها مبهوت گندم می شوند
***
در هوای تو نفس وا می کنم
خوشی را در خویش پیدا می کنم
***
چشم تا در تو تأمل می کند
مثنوی در آیینه گل می کند