ساحل امن زندگی

بارالها! این سال جدید است و تو خداى ازلى و قدیم هستى.
خیر این سال و خیر آنچه را در این سال پیش مى‏آید،از تو خواستارم
و از شر این سال و شرآنچه در این سال پیش خواهد آمد،به تو پناه مى برم...

زمان مى گذرد، ولى خوبیها و صداقتها باقى است.تقویم و سال، عوض مى شود،امّا سنّت هاى الهى تغییر ناپذیر است.
ما برکنار جویبار زمان نشسته ایم و شاهد گذران عمرها و فرصت هاییم و عوض شدن تقویم هر سال، شاهد این گذشتِ عمرها و فرصتهاست.
گذشتِ شب و روز و سپرى شدن هفته ها و ماهها،براى ما یک«پرونده» و«کارنامه» تشکیل مى دهد.به این کارنامه مرورى کنیم،تا چهره خود را در«آیینه اعمال» خویش بنگریم. آینده،در گروِ گذشته و حال ماست. آتیه ما، مرهون تصمیمها و اراده ها و برنامه ریزیها و بیداریها و محاسبه ها و مراقبتهایمان است.و ... ما، مسئول عمر و زمان و فرصت و استعدادهاى خویشیم.
دفتر عمر ما و تقویم سال، گشوده است، تا در برگ برگ این کتاب، با ایمان و عمل خویش، چه بنگاریم؟
آیا گذشته ما به امیدِ آینده، و آینده ما به حسرتِ گذشته خواهد گذشت؟
درسهاى «تحویل سال» را فراموش نکنیم.
نوروز،فروردین جانهاست و بهار ایمانها و طراوت اندیشه ها و شکوفایى شکوفه هاى بیدارى و آگاهى و اراده و تصمیم و ایثار.
طبیعت، نو مى شود. ما چرا «نو» نشویم؟
باید در وجود خویش هم عیدى پدید آورد و به خانه تکانى دل پرداخت.
باید در کنار «تحویل سال»، شاهد «تحوّل حال» بود و با عوض شدنِ تقویم، اخلاق را هم عوض کرد.
حیف نیست که «سال» عوض شود، ولى ما عوض نشویم؟
در آغاز بهار و طراوت فروردین، چهره طبیعت متحوّل و خرّم مى شود و درختان و صحرا لباس سبز رویش و حیات مى پوشند. بجاست ما نیز با طهارت جان و طراوت روح و تحوّل اخلاق، در دل و فکر خویش «بهارمعنوى» بیافرینیم.
نوروز، رویش جوانه ایثار و طراوت عشق و ایمان و شکوفه بصیرت و بینایى است. بهار از راه مى رسد و نوید«فتح» و «فلاح» مى دهد.⁽¹⁾

 یا مقلب قلب "دوست" را شاد کن،
یا مدبر خانه اشآباد کن،
یا محول احسن الحالش نما،
از بدی ها فارغ البالش نما. 

1- گزیده ای از مطلب جواد محدثی