ساحل امن زندگی

بارانی باید تا که رنگین کمانی برآید
حرمت اعتبار خود را
هرگز در میدان مقایسه خویش با دیگران مشکن
که ما هریک یگانه ایم
موجودی بی نظیر و بی تشابه

 و آرمانهای خویش را
به مقیاس معیارهای دیگران بنیاد مکن
تنها تو می دانی که «بهترین» در زندگانیت
چگونه معنا می شود

از کنار آنچه با قلب تو نزدیک است آسان مگذر
برآنها چنگ درانداز،آنچنان که در زندگی خویش
که بی حضور آنان، زندگی مفهوم خود را از دست می دهد

با دم زدن در هوای گذشته
و نگرانی فرداهای نیامده
انگشتانت فرو لغزد و هدر شود

هر روز، همان روز را زندگی کن
و بدین سان تمامی عمر به کمال زیسته ای
و هرگز کمال از کف مده
آنگاه که چیز دیگری
برای دادن در کف داری

همه چیز در همان لحظه ای به پایان می رسد
که قدم های تو باز می ایستد
و هراسی به خود راه مده
از پذیرفتن این حقیقت که
هنوز پله ای تا کمال فاصله باشد

تنها پیوند میان ما
خط نازک همین فاصله هاست

برخیز و بی هراس خطر کن
و در هر فرصتی بیاویز
و هم بدینسان است که به مفهوم شجاعت
دست خواهی یافت

آنگاه که بگویی دیگر نخواهمش یافت
عشق را از زندگی خویش رانده ای
عشق چنان است که هرچه بیشتر ارزانی داری،سرشارتر شود
و هر آنگاه که آن را تنگ در مشت گیری،آسانتر از کف رود
پروازش ده تا که پایدار بماند

رؤیاهایت را فرو مگذار
که بی آنان زندگی را امیدی نیست
و بی امید، زندگی را آهنگی نباشد

از روزهایت شتابان گذر مکن
که در التهاب این شتاب
نه تنها نقطه سرآغاز خویش
که حتی سر منزل مقصود را گم کنی

زندگی مسابقه نیست
زندگی یک سفر است
و تو آن مسافری باش
که درهر گامش
ترنم خوش لحظه ها جاریست.

نانسی سیمس(nancye sims)