سخنانی حکمت آموز از امام علی(علیه السلام)- قسمت دوم
ارسال شده توسط مرجان در 88/12/15:: 10:17 عصرسخنانی حکمت آموز از امام علی(علیه السلام)
شما را پنج چیز سفارش می کنم که اگر برای یادگیری آن رنج سفر را بر خود هموار می کردید، سزاوارتر بود:
1- هیچ یک از شما جز به پروردگار خود امید نبندد.
2- جز از گناه خود نترسد.
3- هیچ یک از شما در برابر سؤالی که پاسخش را نمی داند، از گفتم «نمی دانم»! شرم و حیا نکند.
4- کسی از یادگیری چیزی که نمی داند، خجالت نکشد.
5- بر شما باد شکیبایی که شکیبایی برای ایمان مانند سر برای بدن است؛ در سر بی بدن و ایمانی که با شکیبایی همراه نباشد، سودی نیست.(حکمت82)
با احمق معاشرت و همنشینی مکن؛ زیرا او کارهای احمقانه اش را در چشم تو می آراید و دوست دارد که تو نیز مانند او باشی.(حکمت295)
تندخویی،نوعی دیوانگی است؛ چرا که انسان تندخو (از رفتار و کردار ناشایست خود)پشیمان می شود و اگر پشیمان نشد(نشانه آن است که ) دیوانگی اش استوار(و ریشه دار) است.(حکمت80)
هر کس به نظر خود تکیه کند، هلاک می شود؛ و هرکس با مردان بزرگ مشورت کند، در عقل و دانش آنان شریک خواهد شد.(زیرا او نیز از اندیشه آنان بهره مند گشته است.)(حکمت161)
بزرگترین عیب آن است که چیزی را به دیگران عیب شماری که مانند آن در تو نیز باشد.(حکمت353)
بسیارند کسانی که به خاطر تعریف و تمجید دیگران فریب می خورند(و گرفتار گرداب غرور و غفلت از یاد خدا می شوند.)(حکمت462)
بزرگترین بی نیازی آن است که از آنچه در دست مردم است، چشم بپوشی و نا امید شوی.(حکمت342)
بر نیامدن نیاز آسان تر از آن است که نیاز خود را از نااهل درخواست کنی.(حکمت66)
از بهترین کارهای انسان بزرگوار آن است که از اعمال زشت دیگران که بدان آگاهی دارد، چشم بپوشد.(حکمت222)
